Θεατρικό του 7ου Γυμνάσιο Αγρινίου στο θέατρο της αρχαίας Πλευρώνας

 

 Τετάρτη 14 Μαΐου, θέατρο Αρχαίας Πλευρώνας, η λιμνοθάλασσα Μεσολογγίου Αιτωλικού απο ψηλα, ο ουρανός γαλανός. 

Ηρεμία. 

Και ξαφνικά, το κοίλον, τα αρχαία μάρμαρα ζωντανεύουν, εφηβικά πόδια ανεβαίνουν τα διαζώματα, διαλέγουν θέση στις κερκίδες και κάθονται στα εδώλια. Με γέλια, με ανυπομονησία, ρουφούν το τοπίο. 

Οι έφηβοι ηθοποιοί, ο χορός, ετοιμάζονται, ντροπαλά με συστολή και γρήγορη αναπνοή, περπατούν στις παρόδους, βγαίνουν στην ορχήστρα κινούνται έχοντας στην πλάτη τους την σκηνή, δηλ τα τείχη του κάστρου της αρχαίας Πλευρώνας. 

Λίγα λόγια για την Πλευρώνα. Λίγα λόγια για το έργο. 

Σιωπή. 

Και ακούγονται τα αρχαία λόγια, ξετυλίγεται ο μύθος, η Ελένη, οι Σπαρτιάτισσες, ο ρακένδυτος Μενέλαος, ο από μηχανής θεός, η λύτρωση. 

Συγκίνηση, χειροκροτήματα, χαρά, ενθουσιασμός, υπερηφάνεια, καμάρι. 

Οι μαθητές μας είδαν την αρχαία Πλευρώνα, άκουσαν για την αρχαία πόλη, μύρισαν την άνοιξη, είδαν θέατρο όπως οι αρχαίοι.

Τι απίστευτη εμπειρία, τι υπέροχη τιμή, να πατούν τα παιδιά μας το πόδι τους στην ορχήστρα και να υποδύονται τα μυθικά πρόσωπα. 

Η ιστορία σε μια δική μας στιγμή!

Ο στόχος και οι πρώτες σκέψεις της Σταυρούλας τον Οκτώβριο έφεραν το υπέροχο αποτέλεσμα τον Μάιο. Με πρόγραμμα, υποδειγματική δουλειά, προσήλωση, ομαδική προσπάθεια. 

Αυτό είναι το  Σχολείο μας. 7ο Γυμνάσιο Αγρινίου. 

Υπερήφανο για τους αφοσιωμένους εκπαιδευτικούς του, τους μαθητές του, τους γονείς που κοπιάζουν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.

Η Σταυρούλα Νικολοπούλου έκανε το θαύμα της με την διδασκαλία, σκηνοθεσία και οργάνωση όλης της παράστασης. 

Η Μάργια Παπατρέχα φρόντισε τα ενδύματα και τα αξεσουάρ. 

Η Κατερίνα Αντωνοπούλου υποστήριξε και βοήθησε την παράσταση. 

Όλοι οι εκπαιδευτικοί του σχολείου μας υποστήριξαν την δραστηριότητα με κάθε τρόπο. 

Ευγνώμονες για όλα! 

Μερικοί, οι παλαιότεροι υμών, θυμόμαστε τον Κων/νο Παπαδόπουλο, καταξιωμένο επιστήμονα, εμπνευσμένο φιλόλογο, αφοσιωμένο δάσκαλο, αγνό Μεσολογγίτη, που αγωνίστηκε για την ανάδειξη της Πλευρώνας. Του οφείλουμε πολλά και τον ευγνωμονούμε. 

Ευχαριστούμε την Εφορία Αρχαιοτήτων για την δυνατότητα να αξιοποιήσουμε το θέατρο. 

Η ουσία της ζωής και το μέλλον χτίζονται πέτρα - πέτρα, μέρα - μέρα, σε κάθε μικρή καθημερινή μας ενέργεια. 

Και την απολαμβάνουμε όλοι. 

Παπατρέχα Μαρία