Μπαμπίνη - Σχολείο και Εκκλησία (Ανασκόπηση)

  

Αναδημοσίευση άρθρου του Χρήστου Β. Μασαλή

 Tο 1946 πήγα στο δημοτικό σχολείο Μπαμπίνης βρήκα δάσκαλο τον Ιωάννη Φρέμη , που καταγόταν από τον Αστακό. Ένας αξιόλογος εκπαιδευτικός.

 Το 1949 ήρθε η συγχωριανή μας Σπυριδούλα ( Γιούλα) Παππά του Αλεξίου. Αξιόλογη δασκάλα. Το σπίτι της ήταν εκεί που μένουν οι αδελφοί Ζαρκαδούλα. Υπηρέτησε περίπου 10 χρόνια στο σχολείο. Πολλοί μαθητές της έγιναν δάσκαλοι , δικηγόροι , εισαγγελείς, δεν θα αναφερθώ με λεπτομέρειες στον καθένα ξεχωριστά. Το 1958 παντρεύτηκε τον Γυμνασιάρχη Αστακού Νικόλαο Ψωμά και στη συνέχεια η ίδια ανέλαβε καθήκοντα στα σχολεία του Αστακού και έπειτα έφυγε για την Αθήνα.

Στη θέση της κυρίας Παππά ήρθε ο δάσκαλος Κολέζας που ανέλαβε τα καθήκοντα στο δημοτικό σχολείο Μπαμπίνης. Έντονη προσωπικότητα, με ήθος που με τα πνευματικά του φώτα οδήγησε πολλούς μαθητές του στις ανώτερες σχολές εκείνης της εποχής. Η θητεία του διήρκεσε μέχρι το 1959.

Το 1965 ανέλαβε ο συγχωριανός μας Νίκος Κατερινόπουλος, μέχρι το 1977, το 1966 νυμφεύθυκε την Αγαθή Υφαντή, δασκάλα, η καταγωγή της οποίας είναι από το Θέρμο. Κάθε Κυριακή συγκέντρωνε όλους τους μαθητές για να εκκλησιαστούν και οι μαθητές της πέμπτης και έκτης τάξης, με τη σειρά κάθε φορά απαγγείλαν το ''ΠΙΣΤΕΩ'' κάτω ακριβώς από τον πολυέλαιο στο μέσον του ναού, και όποιος μαθητής δυσκολευόταν με τη βοήθεια του ψάλτη κατάφερνε να απαγγείλει το σύμβολό της πίστης μας. Πάρα πολλοί μαθητές προόδευσαν σε ανώτερες σχολές.

Εκδρομή στον Αγιο Γεώργιο .Δάσκαλος Ν. Κατερινόπουλος

H Δακάλα Αγαθή Υφαντή-Κατερινόπουλου με τους μαθητές της 

Μετά τον Νίκο Κατερινόπουλο ο οποίος έφυγε για το Αγρίνιο (1977) δάσκαλος στο χωριό μας ήρθε ο Χρήστος Μπαούρδας από την Αγριλιά Μεσολογγίου και δικοί του μαθητές προόδευσαν.

Ο Δάσκαλος Χ. Μπαούρδας η Δασκάλα Χαρά Τζενάκη με τους μαθητές τους 

Να σημειώσουμε ότι δάσκαλος από το χωριό μας ήταν και ο Ιωάννης Τσακαλογιάννης ( ο οποίος υπηρέτησε Μπαμπίνη- Μεσολόγγι- Κομποτή -Σκουρτού -Αγρίνιο)

Μετά πήγα στο Αγρίνιο (1983) οπότε δεν γνωρίζω με λεπτομέρειες για τους δασκάλους που ακολούθησαν.

Όσον αφορά το χώρο της εκκλησίας αξίζει να σημειώσω ότι η Μπαμπίνη είχε 8 ιερείς από το 1920 μέχρι το 2007... Αρχικά ήταν τα τα δύο πρωτο-ξάδελφα Δημήτρης Παππάς και Κώστας Παππάς( πατέρας του Λάκια Παππά) από το 1920 μέχρι το 1949 . Ο Παπάς Δημήτρης πατέρας του πρώην βουλευτή και υπουργού Γάκια. Το 1936 μετακινήθηκε στη Αθήνα.

Ο Πέτρος Τόντος είχε αναλάβει την ενορία των Βλυζιανών και δύο χρόνια στη Χυσοβίτσα Ξηρομέρου. Το 1947 μετακινήθηκε και αυτός στην Αθήνα.

Στη συνέχεια το 1929 ο Γιώργος Παπαστάμος, υπηρέτησε στο Βάρνακα Ξηρομέρου για ένα χρόνο και μετά πήγε στη Κονοπίνα Ξηρομέρου το 1930, το σπίτι του ήταν δίπλα στο σπίτι του Σταμάτη Παπαστάμου. Ετάφη στη Μπαμπίνη. Οι δύο αδελφοί Σταμουλακάτου, ο Χρήστος και Λεωνίδας .Ο Χρήστος υπηρέτησε στη Σκουρτού και ο αδελφός του ήταν μοναχός Ηγούμενος στη Μονή Αγγελοκάστρου και στο Λιγοβίτσι (για δύο) χρόνια .Τελικά και οι δύο κατέληξαν στο Μεσολλόγι,.Στη Μπαμπίνη το σπίτι τους ήταν αυτό δίπλα στους Μπιτσωραίους (Αριστείδη).

 

 

 

 

Έπειτα ο Δημήτρης Ηγούμενος (Παπαμήτσος) υπηρέτησε μερικά χρόνια στη Σκουρτού και μετά ήρθε στη ενορία Μπαμπίνης για 42 χρόνια.      

Τα αδέλφια Δημήτρης& Γεώργιος Ηγούμενος 

Ο Χρήστος Παππάς αδελφός του Κώστα και του Δημήτρη που μένουν στο Αγρίνιο, υπηρέτησε στο Πρόδρομο Ξηρομέρου πολλά χρόνια και μετά πήγε στο Κεφαλόβρυσο Μεσολογγίου από όπου και συνταξιοδοτήθηκε .

 

Όσον αφορά τους ψαλτάδες είχε οχτώ η δέκα , ο Θωμάς Κυριαζής που υπηρέτησε την εκκλησία από το 1920-1950 βοηθούσε τα παιδάκια με το ''Πιστεύω'' και το ''Πάτερ υμών''. Τα δύο αδέλφια ο Βασίλης και ο Νίκος Ράπτης και από την άλλη ο Νίκος Παππάς που ήταν παπαδοπαίδι, υπήρξε ο Χρήστος Σταμουλακάτος και αυτός αξιόλογος ψάλτης. Ο Γιώργος Ηγούμενος αδελφός του παπά Μήτσου υπηρέτησε την εκκλησία από το 1963-2007. 

 

Οι δύο Μπιρταίοι ο Χρήστος και ο Στάθης 10 χρόνια περίπου( Ο Στάθης συνεχίζει κατά καιρούς ). Ο Αριστείδης Μπιτσώρης πολλά χρόνια αφιλοκερδώς.

Αριστείδης Μπιτσώρης

 

Σήμερα εδώ και 10 χρόνια υπηρετή την εκκλησία ώς ψάλτης ο Αλέξανδρος Κυριαζής αφιλοκερδώς όταν μάλιστα κάποιες κυρίες του πρότειναν να του δώσουν κάποιο φιλοδώρημα εκείνος το αρνήθηκε.

Ο Παπά Κώστας Φλωρόπουλος που λειτουργεί στην ενορία μας περίπου έξι χρόνια μαζί με τον Αλέξανδρο Κυριαζή κατόρθωσαν να έχει το ιερό παιδιά (ιερόπαιδα) τα οποία μάλιστα απαγγέλνουν το ''πιστεύω και το πάτερ υμών ''.Αυτό μου θύμισε και τη δική μου εποχή που ήμουν ιερόπαιδο.

 

Το 1950 ήρθε ένας ''σεβάσμιος'' ιερέας ο Ιωάννης Πανάκιας από το Αγγελόκαστρο ο οποίος ήταν και ''σκληρός άντρας'' , θα αναφερθώ σε ένα περιστατικό. Ήμουν ιερόπαιδο τη Μεγάλη Εβδομάδα και η Μπαμπινιώτες απόδημοι της Αθήνας έριχναν τρίγωνα και βαρελώτα μέσα και έξω από την εκκλησία , την ημέρα της Σταύρωσης Μ. Πέμπτη ρίχνανε μέσα στην εκκλησία , τότε ο παπά Γιάννης βγήκε και τους είπε ''εδώ είναι ιερός χώρος , υπάρχουν ηλικιωμένοι , καρδιοπαθείς και γυναικόπαιδα'', εκείνη όμως τον αγνόησαν και συνέχισαν να ρίχνουν, βγαίνει πάλι ο παπά Γιάννης και τους λέει με ύφος αυστηρό ''από αυτή τη στιγμή , βγάζοντας τα ιερά άμφια, δεν είμαι ο παπάς αλλά ο Γιάννης και όποιος θέλει ας ξαναρίξει'', για πέντε λεπτά η εκκλησία έμεινε άφωνη.

Μέσα από το πλήθος των πιστών οι Μπαρμπα Νίκος Θανασούλας ( πατέρας του Γιώργου) και ο Επαμεινώνδας Τσακαλογιάννης οι οποίοι με ένα στόμα και μια φωνή απευθύνθηκαν στον ιερέα να συνεχίσει το καθήκον του.

Την επομένη μέρα του Επιταφίου λόγω της παρουσίας δύο οργάνων της χωροφυλακής δεν σημειώθηκε κανένα επεισόδιο με της κροτίδες. Οπότε το έθιμο με τα βεγγαλικά δεν επαναλήφθηκε ποτέ ξανά μέσα στο χώρο του ιερού ναού. Στον αύλειο χώρο του ιερού ναού γινόταν πανικός με τις κροτίδες που θύμιζε επανάσταση.

Μην με παρεξηγήσετε αν παρέλειψα κάτι στα όσα αναφέρω πιο πάνω.

Με εκτίμηση

Χρήστος Β. Μασαλής

 

Ευχαριστώ θερμά (για τη συλλογή φωτογραφιών) τους: Θεόδωρο Χολή (Κονοπίνα), Ιφιγένεια Παππά, Άρη Μπιτσώρη (Μπαμπίνη μνήμες σε ασπρο -μαυρο), Γιάννη Δ. Χρυσικό, Θωμά Κ.Παππά, Θωμά Δ. Παππά, Μπαμπίνη ΙΝ